Antakya’da Türkiye Psikiyatri Derneği’nin psikiyatri polikliniğinde 2-9 Mart arası görev aldım. Günü bitirdikten sonra ve çadırkentler arası ziyaretlerimizde yollarda ve ayrılırken izlenimlerimizi konuştuk ve kaydettik. Bir yanda yaşam devam ediyor, bir yanda yaralar ve kayıplar. Türk Tabipleri Birliği, Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası, Türkiye Psikiyatri Derneği eşgüdümlü olarak Hatay’ın ilçeleri olan Defne ve Samandağ’da bir koordinasyon ve sağlık hizmeti alanı oluşturmuş durumda. Burda hem koruyucu sağlık hizmetleri hem de yardım çalışmaları devam ediyor.

Tüm duyguların birbirine karışması var burda. Umut ve umutsuzluk iç içe. Yıkılmış ve hayatta kalma. Yapım ve yıkım. Duygu ve duyguya koyulan mesafe iç içe. Ayrılmak mı kalmak mı, gitmek mi dönmek mi. Şehirde muazzam bir devinim var. Devinim sadece fiziksel olarak değil, ruhsal olarak da kendisini hissettiriyor. İçerde dalgalanan duygular ama her şey dışarıya yansımıyor. Biz de bu süreçte bizde kalanları kaydettik. Depremin ilk ayından bizde kalan izlenimlerin ses kaydını aldık.