Önceden ayrılma anksiyetesi sadece çocukluk döneminde tanımlanmıştı.

Çocuklukta anne ve babadan ya da bakım verenden ayrılmaya karşı duyulan yoğun kaygı ile tanımlanan bu durum yeni tanı sistemlerinde yetişkinlik dönemi için de tanımlanmıştır. 

Yaşamdaki önemli bağlanma figüründen uzaklaşma sonrası ya da evden, memleketten ayrılma sonrası duyulan yoğun kaygı ve panik ataklarla seyreder. 

Ebeveynler, önemli bağlanma figürlerini kaybetme, onların hastalanması ve ya zarar görmesi konusunda yoğun kaygı yaşarlar. 

Evden ayrılma, okula işe gitme konusunda yoğun kaygı iş ve aile ilişkilerini etkileyebilir. Uzak kentlerde okuma fırsatını kaçırmasına neden olabilir. 

Ya da uzak kentlerde ortaya çıkan fırsatları değerlendirememesine neden olabilir. 

Ev dışında uyumayı reddedebilirler. 

Ayrılma temasıyla ilgili rüyalar kabuslar eşlik edebilir. 

Bağlanma figüründen ayrılma sonrası bedensel belirtiler, panik ataklar, mide bulantısı, baş ağrısı, ishal, kusma gibi semptomlar ortaya çıkartabilirler. 

Elbette bağlanma figüründen, evden ayrılmak, yakınlarının hastalığından endişelenmek her insan için doğaldır.

Fakat yoğun ayrılma anksiyetesi yaşayan kişiler için bu süreğen bir hal almış, yaşamını derinden etkileyerek işlevselliğini ciddi ölçüde bozmuştur.