Her şeyde anlam arayan, tüm yaşantıları analiz edip parçalarına ayıran, paramparça eden ve tekrar kurmaya çalışan insana dair bir şeyler barındırıyor içinde Tarkovski’nin bu metni..

“Herkes bana filmlerimde şu ve ya bu şeyin ne anlama geldiğini soruyor. Korkunç bir şey bu!..
Çalışmalarım hakkında o kadar derin düşünmüyorum, sembollerimin neyi temsil edebileceğini bilmiyorum..
Bir anlam ararsanız eğer, olup biten her şeyi kaçırırsınız..
Bir saati parçalarına ayırın, artık çalışmaz olur…
Bir sanat eseri söz konusu olduğunda da, parçalamaksızın onu analiz edemezsiniz…
İmgelerim olduklarından fazlasını ifade etmiyor..”

Şiirsel Sinema, Andrei Tarkovski

“+Eğer bir kuyu derinse gündüz gözüyle bile içinde bir yıldız görebilirsin.
+ Hangi yıldız?
– Herhangi bir yıldız.
+ Görüyorum anne!
– Evet, işte orada.
+ Neden parlıyor?
– Çünkü yıldız için gece vakti. Bu yüzden parlıyor.
+ Gerçekten gece mi şimdi?
– Hayır gündüz. Senin ve benim için gündüz ama yıldız için gece.”

Ivan’ın Çocukluğu’ndan bir alıntı..