Travmanın tarihine baktığımızda şunu görürüz.

Zaman zaman travma ve travma çalışmalarına olan ilgi arttığı, zaman zaman travmatik olayların ve travmanın etkilerinin örtüldüğü dönemler olmuştur.

Aktif araştırma ve unutma dönemleri olarak tarif edilebilir.

Psikolojik travmayla çalıştığınızda insanın kötülükle olan ilişkisini de çalışmaya başlarsınız.

Doğa eliyle olan olaylar daha kolay kabul edilirken, insan eliyle oluştural acılar her zaman daha yaralayıcıdır.

Travmatik olay insan eliyle oluştuğunda tanık olanlar fail ile mağdurun diyalektiği arasında bulur kendini, tarafsız kalmak mümkün değildir.

Fail, seyircilerin hiçbir şey yapmamasını ister.

Mağdur acısının yükünün paylaşılmasını bekler.

Fail unutturmaya çalışırır, mağdur hatırlatmaya.

Psikolojik travma tedavisi mağdurun sessizliğine alan açmakla, mağdurun görünmezliğini görünür kılmakla başlar.